In een andere wereld zou Ben Stokes deze week gaan golfen.
Hoewel Stokes nog steeds een voormalig lid was van de Engelse eendaagse ploeg, zou hij deelnemen aan het BMW PGA Championship in Wentworth, dat donderdag begint.
In plaats daarvan leidde Stokes, met zijn eendaagse pensionering, de bowlingaanval in Nieuw-Zeeland, waarbij hij 182 verbrijzelde en het record voor de hoogste score van een Engelse batsman in ODI’s verbrak.
“Ik was er een beetje teleurgesteld over”, zei Stokes over het missen van de PGA. “Ik heb vandaag golf gespeeld, dus het ging prima.”
Onder de tribunes van The Oval zat Stokes in dezelfde sporthal waar hij nog geen twee maanden geleden een schare verslaggevers informeerde over zijn plannen voor de maanden na de Ashes.
Een dag voor de laatste test tegen Australië zei Stokes dat hij zichzelf niet beschikbaar zou stellen voor het WK en in plaats daarvan de tijd zou gebruiken om zijn linkerknie te repareren.
Het was allemaal een list. Zelfs toen wist Stokes dat de wielen in beweging waren voor zijn comeback van 50 over, op tijd voor de Engelse WK-verdediging in India in oktober en november.
Er was geen spoor van bedrog, wat misschien niet verrassend is als je kijkt naar de ijzige uitvoering van runs met hoge inzetten in de WK-finales van 2019 en 2022 met finales van 50 over en 20 over, of de chips-all-in Ashes-heldendaden bij Headingley. Stokes’ pokerface was perfect.
“Dat was het, nietwaar?” Hij zei. “Er zijn mij gedurende een lange periode veel vragen gesteld over de knie. Ik wist dat ik deze wedstrijden zou spelen en mogelijk ook het WK. Dat zei ik om jullie allemaal van de radar te halen.”
Een lastige knie betekent dat Engeland Stokes moet accepteren als batsman in plaats van als allrounder.
Maar zijn spectaculaire klop op The Oval was een bevestiging, als die nodig was, waarom kapitein Jos Buttler Stokes naar India wil.
En misschien maakt de enige focus op zijn slagwerk, in plaats van bezig te zijn met het op een plek krijgen van zijn knieën op een plek waar hij de rol van de bowler kan spelen, Stokes tot een nog gevaarlijker vooruitzicht dan voorheen.
Dit was pas de 10e keer in een ODI-carrière van 108 wedstrijden dat Stokes op de vierde plaats stond in de slagvolgorde van Engeland. Met de extra verantwoordelijkheid behaalde hij de op één na hoogste score van vier of minder in de geschiedenis van de ODI voor mannen, alleen verbeterd door de legendarische 189, niet uit door de West-Indische grote Viv Richards tegen Engeland op Old Trafford in 1984.
“Dit is de eerste keer dat het voor mij duidelijk is dat dit het enige is waar ik me op kan concentreren”, zei Stokes.
“De afgelopen 18 maanden was het elke dag: ‘Ga ik bowlen? Ga ik niet bowlen?’ Ik weet dat ik me gewoon kan concentreren op het slaan. Dat is nu mijn ding voor het team. Het helpt om die helderheid in mijn hoofd te hebben.”
Die duidelijkheid hielp Stokes om zijn snelste ODI-eeuw te behalen, met 76 ballen, en zijn eerste sinds 2017. Hij sloeg 15 vieren en negen zessen in zijn verblijf van 124 ballen, waarmee hij Engeland naar 368 all-out hielp en uiteindelijk de overwinning behaalde met 181 runs voor 2-1. serie leidt.
Het is toepasselijk dat hij een recordprestatie neerzette tegen Nieuw-Zeeland, zijn geboorteland en de tegenstander tijdens zijn beste uur in een eendaagse wedstrijd – een man-of-the-match-prestatie in de WK-finale vier jaar geleden.
Er was zelfs een knipoog naar die opwindende dag bij Lord’s. Toen zorgde een buitensporige meevaller ervoor dat Martin Guptill vier overs diep afketste op de knuppel van Stokes. Woensdag trof een honkslag van Henry Nicholls Stokes toen hij zich opstelde als niet-spits.
In de finale had Stokes op lange termijn kunnen worden betrapt, alleen als Trent Boult op de grensspons stapte. In The Oval bevond Boult zich in dezelfde veldpositie, dit keer zag hij de bal over zijn hoofd vliegen met een maximum dat Stokes voorbij de vorige beste van Engeland bracht, Jason Roy’s 180 tegen Australië in 2018.
Het zou Nieuw-Zeeland vergeven kunnen worden dat hij de aanblik van een man beu was die met een zwarte pet had kunnen spelen in plaats van met de Three Lions op zijn borst, maar coach Gary Stead was zo vriendelijk om te zeggen dat hij het leuk vond om Stokes te zien slaan.
“Ik heb liever dat hij zijn punten nu krijgt dan op 5 oktober”, zei Stead, verwijzend naar de start van het WK tussen de twee ploegen volgende maand in Ahmedabad.
Het zou wensdenken kunnen zijn voor zowel Nieuw-Zeeland als de andere teams die klaar zijn om in India te strijden.
“Het is duidelijk een tijdje geleden dat we dit format hebben gespeeld. Het is niet zo eenvoudig als het klinkt om terug te komen en opnieuw te gaan spelen”, zei Stokes.
“Ik maak mezelf opnieuw kennis met de eb en vloed van 50-plus cricket en dat is volgens mij iets dat ik vandaag behoorlijk goed heb gedaan.”
Stokes heeft zichzelf misschien beschikbaar gesteld om eendaagse internationals te spelen, maar alleen door een door en door ‘Stokesiaanse’ prestatie neer te zetten kon hij laten zien dat hij echt terug was.
Nu weet de hele wereld dat Ben Stokes terug is. Voor Engeland betekent het opnieuw een WK waar alles mogelijk is.